David Pinazo

S'ha creat les respostes del fòrum

S'està mostrant 15 entrades - de la 9,196 a la 9,210 (d'un total de 9,448)
  • Autor
    Entrades
  • en resposta a: “Dias negros” #27188
    David Pinazo
    Superadministrador

    Gracias por tus consejos, por tus ánimos, por estar ahi…. gracias, gracias, gracias.

    Un besazo wapa

    en resposta a: “Dias negros” #27187
    David Pinazo
    Superadministrador

    Fina, hay días que es mejor no levantarse, pero sabes que? Se acaban, y mañana vendrá otro que será mejor, pero claro un día así, siendo como somos nosotros es una mierda, porque te deja un nivel de nervios que no mola nada y encima el bajón… Si lo sabré yo. Nena, yo lo único que puedo decirte es que muchos ánimos, que nos merecemos algo mejor que todo esto, pero que por desgracia en el apartado de recompensas no está nuestro nombre. Recurre al cariño de tu familia cuando estés así, que te mimen y mímate tú, yo cuando tengo un día de esos horribles digo hoy no hago esto o lo otro, porque hoy me lo merezco… Pues eso nena, que te recompenses tú por lo malo. Que si estas mal, pues no te fuerces a hacer cosas, que ya lo harás cuando te encuentres mejor. Y sobre todo un montón de cariño que yo te mando. Animo guapa!!

    en resposta a: padi #23843
    David Pinazo
    Superadministrador

    nena..alguien muuuuy especial me mando ese poema,yo ese dia pensaba dejar ya atras la trsiteza…pillar el toro por los cuernos y arrancar.Una semana de baja y listo.>No me permiti jamas eso,ni una semana,esta vez si….fue mas duro de pelar.Pero….ese correo y mis ganas…estan haciendo k entre risas y lagrimas siga aki….por esa persona….por vosotros…por mi….por ese alguien tan especial k una tarde de domingo…leyendo….se acordo de mi y …..me describio tal cual en el poema.
    con mil amores para ti y para el,k me hizo espabilar!!!tu ya sabes kien eres verdad??mi angel de la guarda k esta detras mia en los momentos duros………………gracias!!!!

    en resposta a: eres inasequible al desaliento !!!! #23842
    David Pinazo
    Superadministrador

    Laura, tú no te vas del foro ni con agua hirviendo, jajajajajajjajaaaaaaaa !!!!

    “Qué me voy !!! que ya no aguanto más, que estaré un tiempo sin daros ánimos, que estoy dopada, que lo siento pero no doy más de sí” jajajajjaa, pero ella sigue como el conejito de duracel, jajajjaaaa, es imposible que se vaya, necesita el foro, lo necesita cada día.

    Pues muy bien, así no hace falta que te pregunte en privado, sólo tengo que entrar al foro.

    Eres incombustible, churriña !!!!!!

    Biquiñosssss.
    Padi

    en resposta a: “Dejar de buscar culpables” #27186
    David Pinazo
    Superadministrador

    Una de las cosas que primero aprendí cuando me dispuse a intetar cambiar, es lo inutil que es la culpabilidad. No sirve para nada, ni encontrar culpables ni sentirse culpable. Que otro tenga la culpa no cambia nada, en todo caso es responsable de algo que ha pasado, pero la culpa de todo lo que ha acarreado eso, me parece excesiva carga. Y por qué no hablar del sentimiento de culpa, vaya una chorrada mas mal inventada, ¿sirve de algo? ¿soluciona algo? a efectos practicos es una perdida de tiempo, sentirse mal por algo es inutil, hay que hacer lo que esté en la mano de uno hacer y lo que se escape a nuestro control aceptarlo, pero sentirse mal ni arregla la situacion ni le soluciona nada al dañado.
    Fina, cosas malas le pasan a todo el mundo, pero creo que a nosotros nos cuesta más aceptarlas y por algún azar del destino, les damos más vueltas, como si así fueramos a solucionar la situacion, y lo que realmente hacemos es jodernos y mucho. vamos a ver si nos hacemos más listos y olvidamos que nosotros no podemos levantar el mundo, que cuando no estemos seguira rodando todos los días. Un beso

    en resposta a: Otra vez #27185
    David Pinazo
    Superadministrador

    Ayuda saber que mas gente tiene los mismos sintomas que yo y poco a poco se van superando, porque como dice Marga me siento un bicho raro con mis amigos y vaya donde vaya. Y lo peor esque no consigo distraerme ni pasarlo bien en ningun sitio. Parece que este aburrido de vivir y me quedan mil cosas por hacer.

    en resposta a: Volver a empezar…….. otra vez #27184
    David Pinazo
    Superadministrador

    Si mira que lo sé….. que los primeros dias de tomar las pastillas iban a dejarme super-chafada, pero…. cuando llega el momento, pues como que me acojono otra vez. Empecé el viernes noche a tomar media pastilla, y pensé: guay, si me la tomo por la noche, por la mañana ya no notaré tanto los síntomas, ¡pues que va! he pasado todo el fin de semana chafadísima solo con ganas de dormir de no hacer nada…. ayer por la noche me dije:tomare 1/4 de pastilla en lugar de media, a ver si la asimilo mejor, y en eso estoy, pero…. ¡vaya mierda! me decido a tomar pastillas para mejorar, y dudo de si esto es mejorar o ir a peor.

    Bueno, la solución, dejar pasar los dias, lo sé, a ver como asimila mi cuerpo la medicacion.

    Un besazo wapa

    en resposta a: Otra vez #27183
    David Pinazo
    Superadministrador

    Lo que dices, de la sensación de irrealidad, me suena y un montón. De todos los síntomas de la ansiedad te aseguro que ese era el peor para mí, el que más me hacia sufrir, pero piensa una cosa, ¿es una sensación o es un pensamiento?, por lo menos yo me di cuenta que la sensación en mi era el mareo continuo y la irrealidad era un pensamiento… Después de más de un año de terapia no he conseguido erradicar del todo esta sensación de que nada es real, pero si he aprendido a pasar de ella, realmente si solo me sirve para mortificarme y no saco nada en claro con ella, cuando me viene a la mente lo que hago es cortarla, pero esto me ha llevado mucho tiempo de practica, inténtalo, todo lo que no te sirva intenta sacarlo de tu mente y no le des juego, porque dándole vueltas y racionalizándolo no se va, es peor.
    Yo, tengo 25 años, y he pasado épocas en las que no podía ni ir a una cafetería a tomar café (descafeinado por supuesto), me sentí un bicho raro durante mucho tiempo con mis amigos y pasé meses y meses sin poder salir por la noche (ni por el día), hoy no estoy curada, pero salgo, me tomo mis cubatas y te puedo decir que hasta disfruto más de mis amigos y de las salidas que antes de tener ansiedad, soy más sabia que antes y eso que todavía no estoy curada, pero sé que un día lo estaré y habré aprendido a disfrutar de las cosas mucho más que antes, estoy segura, solo es cuestión de tiempo y paciencia. Tranquilo, y sobre todo estate seguro que saldrás de ésta, la esperanza te puede hacer mucho bien, y sobre todo sigue con tu medicación y si vas a terapia mejor, pero bueno ese es otro tema, porque encontrar un buen terapeuta también cuesta (tiempo y dinero).
    Para todo lo demás aquí estamos, un abrazo.

    en resposta a: Volver a empezar…….. otra vez #27182
    David Pinazo
    Superadministrador

    Fina guapa, de dejarte vencer nada. Es más bien de valientes, reconocer que tienes un problema al que ahora mismo no tienes fuerzas para hacerle frente, cuando estés más fuerte podrás volver a intentarlo y seguro que te irá mejor, así que ánimos nena, que la ciencia es para que esté al servicio del hombre y si no te encuentras con fuerzas de seguir sola, pues se busca ayuda y ya está, no pasa nada.
    Yo de mi epoca de antidepresivos, reucerdo que me pasé un tiempo muy nerviosa e incluso con la tension alta, pero es porque el cuerpo tiene que hacerse a lo que le estamos metiendo, pero luego todo irá muy bien, seguro. Yo no he tomado Prisdal, ni ninguno con igual composicion, así que no te puedo decir, pero si tu medico te lo ha recetado es porque será bueno, de todas formas si ves que sigues mal o algo, preguntale que para eso cobran un paston.
    Un beso guapa, y muchos animos

    en resposta a: Otra vez #27181
    David Pinazo
    Superadministrador

    Chico, parece que haya sido yo la que he escrito este mensaje, porque me ha pasado igualito que a tí. Tambien estoy como si flotara, y además como medio atontada -o atontada entera ja ja ja-.

    Y no veas lo que me fastidia, porque tambien pensaba que la tenia dominada, que la ansiedad pertenecia al pasado, pero ya ves…. NO, vive con nosotros, está a nuestro lado, en nuestra cabeza, en nuestro cuerpo…. lo peor de todo es que no nos deja disfrutar de la vida, ni de los pequeños momentos ni de los grandes.

    Si lo ves todo de color de negro, es simplemente porque ahora no estás bien, pero todo pasará, todo esto pasará …. es lo que suelo decirme yo para superar estos malos momentos.

    Un abrazo, y con 23 años que tienes, has de tirar para delante, siempre para delante.

    en resposta a: NEUROSIS #27180
    David Pinazo
    Superadministrador

    Uy wapetona, yo tambien debo ser neurótica perdia, pero bueno, que le vamos a hacer, nos mezclamos con la gente normal y pasamos desapercibidas ja ja ja

    Da igual, perfecta, no se puede ser, más vale ser así que no gilipol….

    Un beso

    en resposta a: NEUROSIS #27179
    David Pinazo
    Superadministrador

    La verdad es que me da igual (resultado de mi terapia), me tengo que levantar todos los dias y tener los mismos problemas, pero bueno, no hay otra. Si tuviera problemas hepaticos mi lucha sería otra, asi que lo aceptare y hacia adelante. Te prometo que un diagnostico no me va a quitar el sueño, los sintomas y consecuencias si… Pero que te voy a contar a ti.
    bueno, un beso y a seguir que no hay otra.

    en resposta a: NEUROSIS #27178
    David Pinazo
    Superadministrador

    Agradezo tu opinion, pero mi diagnostico es clinico. Me lo dijo mi psicologa, que más que ansiosa, lo que era es un poco neurotica, y más de una vez que digo algo, me dice eso es la neurosis. De todas formas, me da igual la lucha es la misma. un saludo

    en resposta a: Os aporto mas datos #27177
    David Pinazo
    Superadministrador

    Después de un ataque de pánico te quedas como si te hubiera pasado por encima un camión de esos con tres remolques. Es normal, tu cuerpo ha estado a mil por hora durante unos minutos y luego se queda hecho una piltrafa.
    Queria comentarte lo que dices del psiquiatra. Si acudes a un médico es para contarle TODO lo que te pasa o te ha pasado. No debe darte reparo alguno en explicarle lo que sea, ni se enfadará, ni te mirará como a un bicho raro, ni nada de nada. Y si no tienes confianza para decirle ésto, vale más que busques otro profesional que te inspire más confianza.
    Un saludo.

    en resposta a: NEUROSIS #27176
    David Pinazo
    Superadministrador

    Marga, el origen del problema yo creo que no tiene tanta importancia en este caso. Es distinto si una persona tiene ansiedad por un stres-postraumático. Lo que importa es intentar solucionarlo, eso que tu dices de luchar y luchar y nunca se acaba. Y estamos ya taaaan cansadas (yo por lo menos)que después de tanta lucha los resultados sean mínimos…Yo he pedido una tregua miles de veces, aunque solo sea para reponer fuerzas, pero nada.Entonces acabo diciendo que ya descansaré cuando me muera. Es el único consuelo que tengo.
    Un beso.

S'està mostrant 15 entrades - de la 9,196 a la 9,210 (d'un total de 9,448)
Resum de la privadesa

Aquest lloc web utilitza galetes per tal de proporcionar-vos la millor experiència d’usuari possible. La informació de les galetes s’emmagatzema al navegador i realitza funcions com ara reconèixer-vos quan torneu a la pàgina web i ajuda a l'equip a comprendre quines seccions del lloc web us semblen més interessants i útils.

Galetes estrictament necessàries

Les galetes estrictament necessàries han d'activar-se sempre perquè puguem desar les preferències per a la configuració de galetes.

Analítiques

Aquest lloc web utilitza Google Analytics per recopilar informació anònima com el nombre de visitants del lloc i les pàgines més visitades.

El mantenir aquesta galeta habilitada ens ajuda a millorar el lloc web.